شهرهاي توريستي ايران و اماكن گردشگري

سنخواست
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
سنخواست
سَنخاص
كشور ايران
استان خراسان شمالي
شهرستان جاجرم
بخش جلگه سنخواست
نام(هاي) قديمي سنداسپ، سنداسب، چلو
سال شهرشدن ۱۳۷۹
مردم
جمعيت ۲٫۱۱۴ نفر
جغرافياي طبيعي
ارتفاع از سطح دريا ۱۰۱۴ متر
آب‌وهوا
ميانگين بارش سالانه جز مناطق خشك
اطلاعات شهري
پيش‌شماره تلفني ۰۵۸۵۳۳۸
سنخواست بر ايران واقع شده‌است
سنخواست
روي نقشه ايران
۳۷.۱۰۴۷° شمالي ۵۶.۸۳۸۹° شرقيمختصات: ۳۷.۱۰۴۷° شمالي ۵۶.۸۳۸۹° شرقي

سَنخواست از شهرهاي استان استان خراسان شمالي است كه در بخش دشت سنخواست از توابع شهرستان جاجرم قرار گرفته‌است. سنخواست در سال ۱۳۸۵، تعداد ۲٫۱۱۴ نفر جمعيت داشته‌است.[۲]

مردم شهر سنخواست به زبان تاتي سخن مي‌گويند[۳].[۱]

سنخواست داراي قدمتي بسيار ديرينه مي‌باشد و آثار زيادي از دوران قبل از اسلام از محيطهاي باستاني آن كشف شده‌است. براي نمونه در فاصله چند كيلومتري شرق سنخواست منطقه‌اي تحت عنوان «چلو» شناخته مي‌شود كه اخيراً مورد توجه باستان شناسان قرار گرفته‌است به نقل از خبرگزاري ميراث فرهنگي ـ هيئت باستان‌شناسي ايران و ايتاليا، حين كاوش در محوطه باستاني چلو، در نزديكي شهر سنخواست، با دو قبر مواجه شدند كه در هر كدام يك‌دست كله پاچه گذاشته شده بود. كارشناسان اين هيئت معتقدند، به احتمال زياد كله پاچه غذاي محبوب اجساد داخل قبر بوده‌است. به گزارش كاوش‌هاي باستان‌شناسي در محوطه چلو، از ديماه ۹۲ آغاز شد و تيمي متشكل از باستان‌شناسان ايراني و ايتاليايي كاوش در اين محوطه را به انجام رسانده‌اند. اين هيئت در دومين فصل كاوش خود تعدادي گور باستاني پيدا كردند كه تاريخ آن‌ها به ۴۲۰۰ تا ۳۷۰۰ سال قبل بازمي‌گردد. هيئت كاوش معتقد است پس از بازگشايي اين گورستان با فرهنگ بزرگي به نام BMAC يا "باختري ـ مروي” كه پيش از اين در كشورهاي همسايه شرقي و شمال شرقي ايران شناخته شده بود، مواجه شده‌اند.

محوطه باستاني چلو در سال ۲۰۱۱ كشف شد. بنا بر علايق پژوهشي ايران و مؤسسه باستان‌شناسي ICEVO (ايچه وو) تفاهم‌نامه‌اي ۵ ساله ميان پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي و اين مؤسسه جهت انجام مطالعات باستان‌شناسي در حوزه رود كال‌شور بسته شد. بر همين اساس اكنون "رافائل بيشونه”، پژوهشگر ارشد اين مؤسسه به عنوان سرپرست ايتاليايي هيئت كاوش و علي‌اكبر وحدتي به عنوان سرپرست ايراني به سنخواست آمده‌اند و در حال كاوش هستند.»

علي‌اكبر وحدتي، سرپرست ايراني هيئت كاوش در محوطه باستاني چلو دربارهٔ كشف كله پاچه در برخي قبور اين گورستان به CHN گفت: «در قبرهاي كشف شده، ظروف سفالي بسياري گذاشته شده بود كه اكثر آن‌ها با مواد غذايي پر شده بود. بقاياي گوشت بز و گوسفند از جمله كشفيات ما در اين ظروف است؛ اما نكته جالب اين‌كه در دو قبر، يك دست كله‌پاچه براي متوفي گذاشته شده بود.»
منابع

روزنامه خراسان، زبان و فرهنگ تاتي در آستانه فراموشي، دوشنبه ۱۳ مهر ۱۳۸۸، شمارهٔ ۲۸۱.
«سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال ۱۳۸۵، جمعيت تا سطح آبادي‌ها بر حسب سواد» ‎(فارسي)‎. مركز آمار ايران، ۱۳۸۵. بايگاني‌شده از نسخهٔ اصلي در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.

مقدمه كتاب «فرهنگ تاتي»، دكتر جهاندوست سبزعليپور؛ گويش‌هاي تاتي: ۶) شمال خراسان، نشر فرهنگ ايليا، رشت، ۱۳۹۰، ۴۲۵ صفحه.

[نمايش]

ن ب و

استان خراسان شمالي
[نمايش]

ن ب و

ايران شهرستان جاجرم
نشان خرد اين يك مقالهٔ خرد پيرامون خراسان شمالي است. با گسترش آن به ويكي‌پديا كمك كنيد.

گلوگاه (بابل)
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
گلوگاه
گَليا
كشور ايران
استان مازندران
شهرستان بابل
بخش بخش بندپي شرقي
سال شهرشدن ۱۳۸۳
مردم
جمعيت ۲٬۶۴۳[۱]
تراكم جمعيت ۷۰۷۵ نفر بر كيلومتر مربع
جغرافياي طبيعي
مساحت ۲.۱۲ كيلومتر مربع (۲۱۲ هكتار)
آب‌وهوا
روزهاي يخبندان سالانه ندارد (اكثر سال ها)
اطلاعات شهري
شهردار مصطفي حسن پور
پيش‌شماره تلفني ۰۱۱۳
تابلوي خوش‌آمد به شهر
گلوگاه بر ايران واقع شده‌است
گلوگاه
روي نقشه ايران
۳۶.۱۸° شمالي ۵۲.۳۷° شرقيمختصات: ۳۶.۱۸° شمالي ۵۲.۳۷° شرقي

گلوگاه (به مازندراني: گـَليا) يكي از شهرهاي استان مازندران ايران است. اين شهر مركز بخش بندپي شرقي در شهرستان بابل است.

اين شهر كوهپايه‌اي در جنوب شهرستان بابل قرار دارد.و از سه جهت به كوهپايه هاي سرسبز البرزمحدود مي گردد و تنها از قسمت شمالي به زمين هاي هموار و جلگه و دشت راه پيدا مي كند . رودخانه سجرو (سجادرود) از كناره شرقي آن مي‌گذرد اين شهر همانند گلوگاهي بوده كه پل واسط ميان دشت و كوه است و با عبور از اين شهر وارد مناطق جنگلي و ييلاقي بخش بندپي شرقي مي شويم كه داراي ييلاق‌هاي زياد با آب و هوا و پوشش گياهي و منابع طبيعي متفاوت بوده و به ييلاق‌هاي مناطق هراز آمل مازندران و ييلاق‌هاي مناطق سواد كوه مازندران مرتبط است.گلوگاه از طرف جنوب به روستاهاي جنگلي دهستان فيروزجاه ، از طرف شمال به شهر بابل ، از طرف غرب به بخش بندپي غربي و از طرف شرق به دهستان درازكلا ختم مي شود و از اين رو به اين شهر ، گلوگاه نام نهاده اند . نام محلي اين شهر گَليا و زبان مردم آن طبري ( مازندراني )و مذهب آنان تشيع(دوازده امامي) است.

جمعيت شهر گلوگاه در سال ۱۳۹۳، برابر با ۱۵۱۴۲ نفر بوده است [۲].
منابع

«نتايج سرشماري ۱۳۹۰» (اكسل). درگاه ملي آمار. بايگاني‌شده از نسخهٔ اصلي در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.

«سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال ۱۳۸۵، جمعيت تا سطح آبادي‌ها بر حسب سواد» ‎(فارسي)‎. مركز آمار ايران، ۱۳۸۵. بايگاني‌شده از نسخهٔ اصلي در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.

[نهفتن]

ن ب و

استان مازندران
مركز

ساري


موقعيت استان مازندران در ايران.

قله دماوند

باداب سورت

ورسك
شهرستان‌ها

آمل بابل بابلسر بهشهر تنكابن جويبار چالوس رامسر ساري سوادكوه سيمرغ عباس‌آباد فريدون‌كنار قائم‌شهر گلوگاه محمودآباد ميان‌دورود نكا نور نوشهر

شهرها

ارطه آلاشت امام‌زاده عبدالله آمل اميركلا ايزدشهر بابل بابلسر بلده بهشهر بهنمير پل سفيد تنكابن جويبار چالوس چمستان خرم‌آباد خليل‌شهر خوش‌رودپي دابودشت رامسر رستمكلا رويان رينه زرگرمحله زيرآب ساري سرخ‌رود سلمان‌شهر سورك شيرگاه شيرود عباس‌آباد فريدون‌كنار فريم قائم‌شهر كتالم و سادات‌شهر كلارآباد كلاردشت كله‌بست كوهي‌خيل كياسر كياكلا گزنك گلوگاه (گلوگاه) گلوگاه (بابل) گتاب محمودآباد مرزن‌آباد مرزيكلا نشتارود نكا نور نوشهر

ديدني‌ها

مجموعه تاريخي فرح‌آباد آب پري آبگرم لاريجان آب معدني قرمرض آرامگاه شيخ طبرسي آلاشت باغ عباس‌آباد پارك جنگلي چالدره پارك جنگلي سي‌سنگان پارك ملي دشت ناز پارك نمونه گردشگري پايين لموك پل راه‌آهن ورسك پل محمدحسن‌خان تله‌كابين نمك‌آبرود جواهرده خانه نيما يوشيج درياچه ولشت سد لار علم‌كوه غار اسپهبد خورشيد غار هوتو غار كمربند قلعه ملك بهمن قلعه گردن كاخ رامسر مجموعه باغ صفوي مسجد جامع آمل موزه بابل موزه كندلوس ميدان ساعت ساري هتل قديم رامسر

درگاه طبرستان